Από το πρωί είμαι στη δουλεία με ένα καφέ.
Καταραμένο ωράριο που σε αναγκάζεις να τρώω στο γραφείο….
Η ώρα 2 και το στομάχι γουργουρίζει.
Ανοίγω το συρτάρι και βγάζω μια στοίβα μενού από delivery food.
Σηκώνω το ακουστικό και παραγγέλνω ένα ζουμερό μπιφτέκι.
Σε μισή ώρα το φαγητό είναι στο γραφείο.
Ξεκοιλιάζω με μένος την συσκευασία, και να το ζουμερό μπιφτέκι είναι εμπρός μου .
Ψάχνω δεξιά ψάχνω αριστερά, πουθενά μαχαιροπήρουνα
Η απόλυτη φρίκη….
Ο συνάδελφος από απέναντι γελά.
Ανοίγει το συρτάρι του και βγάζει από μέσα ειδικά κατασκευασμένα μαχαιροπήρουνα τα οποία προσαρμόζονται σε οποιοδήποτε στυλό.
Βάζω τα εργαλεία… βάζεις το φαΐ …μου λέει.
Επιτέλους θα φάω
Καταραμένο ωράριο που σε αναγκάζεις να τρώω στο γραφείο….
Η ώρα 2 και το στομάχι γουργουρίζει.
Ανοίγω το συρτάρι και βγάζω μια στοίβα μενού από delivery food.
Σηκώνω το ακουστικό και παραγγέλνω ένα ζουμερό μπιφτέκι.
Σε μισή ώρα το φαγητό είναι στο γραφείο.
Ξεκοιλιάζω με μένος την συσκευασία, και να το ζουμερό μπιφτέκι είναι εμπρός μου .
Ψάχνω δεξιά ψάχνω αριστερά, πουθενά μαχαιροπήρουνα
Η απόλυτη φρίκη….
Ο συνάδελφος από απέναντι γελά.
Ανοίγει το συρτάρι του και βγάζει από μέσα ειδικά κατασκευασμένα μαχαιροπήρουνα τα οποία προσαρμόζονται σε οποιοδήποτε στυλό.
Βάζω τα εργαλεία… βάζεις το φαΐ …μου λέει.
Επιτέλους θα φάω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου